Ιωάννης Πολέμης - Ἡ σημαία

Ἡ σημαία 

Πάντα κι ὃπου σ' ἀντικρύζω

μὲ λαχτάρα σταματῶ

καὶ περήφανα δακρύζω,

ταπεινὰ σὲ χαιρετῶ.

Δόξα ἀθάνατη στολίζει

κάθε θεία σου πτυχὴ

καὶ μαζί σου φτερουγίζει

τῆς Πατρίδας ἡ ψυχή.

Ὃταν ξάφνου σὲ χαϊδεύη

τ' ἀγεράκι τἀλαφρό,

μοιάζεις κῦμα ποὺ σαλεύει

μὲ χιονόλευκον ἀφρό.

Κι ὁ Σταυρός, ποὺ λαμπυρίζει

στὴν ψηλή σου κορυφή,

εἶν' ὁ φάρος ποὺ φωτίζει

μιὰν ἐλπίδα μας κρυφή·

Σὲ θωρῶ κι ἀναθαρρεύω 

καὶ τὰ χέρια μου χτυπῶ,

σὰν ἁγία σὲ λατρεύω,

σἀ μητέρα σ' ἀγαπῶ.

Κι ἀπ' τὰ στήθη μου ἀναιβαίνει

μιὰ χαρούμενη φωνή:

«Νἇσαι πάντα δοξασμένη,

ὦ Σημαία γαλανή!»

Ι. Πολέμης