Οι Καλικάντζαροι!



Λαϊκή Παράδοση

   Παραμονή Χριστούγεννα ως τα Θεοφάνια, ανεβαίνουν στη γη οι κακομούτσουνοι, ξερακιανοί και ζαβολιάρηδες καλικάντζαροι. Όλο το χρόνο ζουν στα έγκατα της γης, πελεκούν και πριονίζουν το δέντρο που τη στηρίζει. Παραμονή Χριστούγεννα, το δέντρο είναι έτοιμο να πέσει, να γκρεμιστεί ο κόσμος, κι οι καλικάντζαροι ανεβαίνουν στη γη.
   Δώδεκα νύχτες πηδούν, χορεύουν κι αλωνίζουν παντού. Τρυπώνουν στα σπίτι, βρομίζουν ρούχα και φαγητά, τα κάνουν όλα γης Μαδιάμ. Αν βρουν κάποιον στο δρόμο, τον βάζουν να χορέψει μέχρι να ξεβιδωθεί. Άλλες φορές, μια τον πετούν ψηλά, μια τον βροντάνε κάτω. Αν τους μιλήσει, του παίρνουν την μιλιά.
   Τα βράδια οι άνθρωποι κρατούν αναμμένο δαδί, γιατί οι καλικάντζαροι φοβούνται τη φωτιά. Το τζάκι μένει αναμμένο κι έξω απ' την πόρτα βάζουν ένα κόσκινο. Οι καλικάντζαροι αρχίζουν να μετρούν τις τρύπες. Καθυστερούν με το μέτρημα, κι όταν λαλήσουν τα κοκόρια, γίνονται καπνός. Τη μέρα όμως των Φώτων, ξανατρυπώνουν κάτω απ' τη γη λέγοντας:

   «Φύγετε να φεύγουμε, έρχετ' ο ζουρλόπαπας
με την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του»

   Κάτω απ' τη γη, τι να δουν! Ο κορμός του δέντρου έχει ξαναθρέψει. Αρχίζουν ξανά να τον πριονίζουν.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια