Γράφει ο
Πλούταρχος Πάστρας
Αρχισυντάκτης "Ελεύθερης Άποψης ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ"
Μία Μεγάλη ΜΑΥΡΗ
Παρασκευή ξημέρωσε σήμερα το πρωί, για την Ελλάδα μας. Υπεύθυνη για μία ακόμη
φορά, η Βουλή των «Ελλήνων» (ο Θεός να την κάνει) και υπεύθυνοι με όμικρον
ιώτα, οι Βουλευτές της, που ψήφισαν τον κατακερματισμό της ελληνικής κοινωνίας,
την οποία πλέον κι επισήμως μετέτρεψαν από Έθνος σε μία φτωχοποιημένη μάζα, τι
κι αν αυτή είπε ΟΧΙ στην υποδούλωση της, τον προηγούμενο μήνα.
Η Ελλάδα μας, λοιπόν,
μετά κι από τις πολιτικές τακτικές της κυβέρνησης Τσίπρα, έφτασε πλέον στο
κατώφλι είτε της τακτικής είτε της άτακτης εξόδου της από την ζώνη του Ευρώ.
Ενός ευρώ που αντί να την κάνει ακόμη πιο δυνατή οικονομικά, όπως ήταν την
προηγούμενη δεκαετία, την έφτασε στο ναδίρ της πτωχεύσεως και μάλιστα όχι μόνο
της οικονομικής, αλλά και της ηθικής και πολιτισμικής.
Ο Πρωθυπουργός μας, σε
μία τελευταία απέλπιδα προσπάθεια του, για ν' αποφύγει όπως συνέχεια δηλώνει,
την όποια μορφής έξοδο μας από τις αγκάλες των Φίλων μας Γερμανοευρωπαίων,
αποφάσισε πως πρέπει να τα δώσει όλα για όλα, ώστε ακόμη και την τελευταία
στιγμή να παραμείνουμε σ' αυτές. Αυτή, όμως, η κίνηση του, η οποία πρόδωσε όχι
μόνο τις ελπίδες μας, αλλά κι εμάς τους ίδιους, μας έφερε στην τελειωτική μας
πτώχευση ως Έθνος, όπως προείπα και πιο πάνω, με τις νέες περικοπές σε μισθούς
και συντάξεις, την απελευθέρωση των πλειστηριασμών, τις μαζικές απολύσεις, την
άγρια φορολόγηση των πάντων, ζωντανών ή άψυχων, ακίνητων ή κινητών «σωμάτων»
και το κυριότερο με την απόλεση και των τελευταίων απομειναριών της εθνικής μας
αξιοπρέπειας.
Φυσικά, εμείς οι Έλληνες
δεν θα το βάλουμε κάτω και θα παλέψουμε στις όποιες αντιξοότητες, διότι έχουμε
ως προνόμια την αδελφοσύνη και την οικογένεια μας, αλλά πλέον χωρίς την
«βοήθεια» της Ελπίδας. Όμως για πια Ελπίδα θα πρέπει να μιλάμε; Αν εννοούμε
αυτή την Αριστερή «ΕΛΠΙΔΑ», δυστυχώς αυτή πάει, πέταξε κι έφυγε μακριά, κι απ'
ότι φαίνεται θα κάνει πολύ καιρό για να ξαναγυρίσει πίσω. Βέβαια τέτοια
«ΕΛΠΙΔΑ» να μας λείπει, αν είναι να μας καταστρέφει ακόμη περισσότερο κι απ'
την πρότερη κατάσταση στην οποία βρισκόμασταν, αλλά και πάλι χωρίς Ελπίδα
πραγματική κι ελληνική δεν θα μπορέσουμε να επιζήσουμε για πολύ ακόμη, ούτε καν
ως μάζα, γιατί ως Έθνος έχουμε πάψει προ πολλού να υπάρχουμε, τουλάχιστον
υπαρξιακά. Και γιατί υπαρξιακά, διότι αποδείξαμε ότι μέσα στην καρδιά μας
υπάρχουμε κι ακόμη παραπάνω απ' ότι πριν, με το ηρωικό ΟΧΙ που είπαμε,
μιμούμενοι τους ένδοξους προγόνου μας του Έπους του 40!
Το μόνο, λοιπόν, που έχει
μείνει όρθιο στην πατρίδα μας, για να μας θυμίζει τ' ότι κάποτε «υπήρξε» ένα
Έθνος που γέννησε και μεγάλωσε την Δημοκρατία, με τους φιλοσόφους του, είναι τ'
αρχαία μας μνημεία και ειδικά η Ακρόπολη, η οποία πλην των άλλων, μας δείχνει
πως όταν είμαστε ενωμένοι μεγαλουργούμε και μπορούμε να φτάσουμε στο ανώτατο
πνευματικό επίπεδο. Σ΄ ένα επίπεδο που δημιούργησε την μία και μοναδική
Δημοκρατία, που δυστυχώς στα χρόνια μας, αποτελεί ένα μακρινό και σε λίγο
καιρό, ξεχασμένο παρελθόν.
Εν κατακλείδι, εύχομαι οι
Έλληνες να πούμε ένα ακόμη ηρωικό ΟΧΙ στους φίλους των φίλων μας Γερμανών, οι
οποίοι έδωσαν και το τελευταίο πιο ιερό πράγμα που έχουμε ως Έθνος, την
ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ μας και πως κάποτε θα υπάρξει έστω κι ένας σωστός ηγέτης στον τόπο
μας, ο οποίος δεν θα είναι «ΓΕΡΜΑΝΟΣ», αλλά ΈΛΛΗΝΑΣ, που θα έρθει και θ'
αναγεννήσει από τις στάχτες την δύσμοιρη πατρίδα μας, πετώντας έξω απ' αυτήν
όλους εκείνους που την καταδυνάστευσαν με το σκυμμένο τους υποτακτικό κεφάλι.
Αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, μόνο αυτό έχω να πω, Καληνύχτα ΕΛΛΑΔΑ!
Guten Morgen GRIECHELAND!
0 Σχόλια